“آلیس کنار آتش” نخستین نمایشنامه‌ی یون فوسه، نویسنده برجسته نروژی، در سال ۱۹۹۲ نوشته و در سال ۱۹۹۶ به صحنه رفت. این نمایشنامه نقطه‌عطفی در مسیر هنری فوسه محسوب می‌شود و از آن زمان تاکنون به یکی از آثار مهم تئاتر معاصر اروپا تبدیل شده است. فوسه با این اثر، به شکلی نوآورانه و فلسفی وارد دنیای تئاتر شد و توانست خود را به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان تئاتری معاصر معرفی کند.
داستان نمایشنامه در مورد زوجی بی‌نام است که برای یافتن خلوت و صمیمیتی آرمانی، به خانه‌ای متروکه در کنار دریا پناه می‌برند. فضای خانه و حضور ناگهانی صاحب پیشین آن، زمینه‌ای برای بروز اضطراب و تنش‌های درونی شخصیت‌ها فراهم می‌کند. یکی از ویژگی‌های برجسته این نمایشنامه، زبان خاص و ریتم آهسته آن است که در عین سادگی، بار احساسی و فلسفی زیادی دارد. گفت‌وگوهای گسسته و تردیدآمیز شخصیت‌ها، به‌طور موثری احساسات درونی و بحران‌های روانی آن‌ها را به نمایش می‌گذارد.
آلیس کنار آتش بیش از هزار بار در سراسر جهان به صحنه رفته است و به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین آثار یون فوسه شناخته می‌شود. این اثر نه تنها شروع مسیر تئاتری فوسه را مشخص می‌کند، بلکه به‌عنوان یکی از آثار پیشرو در تئاتر پست‌دراماتیک نیز شناخته می‌شود. در سال ۲۰۲۳، یون فوسه به‌خاطر نمایشنامه‌ها و نثرهای نوآورانه‌اش که صدای ناپیدا را بازتاب می‌دهند، برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
نمایشنامه “آلیس کنار آتش” بیشتر از یک اثر نمایشی، بیانیه‌ای است در باب اضطراب، جدایی، و نیاز انسان معاصر به خلوتی که به‌طور مداوم از دست می‌رود. فوسه با استفاده از زبانی مینیمالیستی و فرمی تکرارشونده، موفق شده است تجربه زیسته انسان مدرن را به سطحی شاعرانه و انتزاعی ارتقا دهد. این اثر، با ترکیب زبان ایجازگر و فضای تئاتری خاص، به یکی از آثار برجسته تئاتر معاصر تبدیل شده است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.